همه چیز درباره بیهوشی دندانپزشکی
اگر جزء افرادی هستید که عمل جراحی دارید بی شک باید نوعی از بیهوشی را تجربه کنید تا از احساس درد در طول عمل در امان باشید. بیهوشی در پزشکی و دندانپزشکی حالت القاء شده‌ای است که در آن فرد به صورت ارادی و یا غیر کنترلی بر قسمتی از جسم خود یا تمام جسم و محیط اطراف خود ندارد. این روند باعث تضعیف یا سرکوب برگشت‌پذیر دستگاه عصبی مرکزی شده که باعث از بین رفتن احساس و واکنش به محرک‌های بیرونی می‌شود.
بیهوشی جزء جدایی ناپذیر عمل‌های جراحی است که می‌تواند به شکل عمومی و یا بی حسی موضعی باشد. در حالی که بیهوشی بسیار ایمن است اما در طول و بعد از عمل جراحی می‌تواند عوارض جانبی را ایجاد کند. بسیار از ما دچار ترس از بیهوشی حین جراحی می‌شویم و بهترین راه حل برای این مشکل آگاهی یافتن از روند بیهوشی و اتفاقاتی که در حین آن می‌افتد است.
بیهوشی در دندانپزشکی
بسیاری از افراد به دلیل ترس از دندانپزشکی ترجیح می‍‌دهند درد را تحمل کنند ولی به دندانپزشکی نروند. اما باید بگوییم که برای کمک به این افراد به کمک روش‌های آرام بخشی و بی حسی به درد دندان و حتی ترسشان خاتمه داده‌ایم. در دندانپزشکی برای تمامی کارها از جمله کشیدن دندان، پر کردن دندان، عصب کشی و حتی جرم‌گیری دندان از آرام بخش و آمپول بی حسی استفاده می‌شود و بدین ترتیب بر ترس و اضطراب بیمار غلبه می‌کنند.
بی‌حسی موضعی یا اپی‌نفرین در اکثر درمان‌های دندانپزشکی به کار برده می‌شود. این دارو تزریق می‌شود تا موقتاً اجازه ندهد که فیبرهای عصبی دندان تکانه‌ها را منتقل کنند و به این ترتیب ناحیه درمان بی‌حس شود.
بیهوشی موضعی
به کرختی موضعی ناحیه‌ای از بدن بی حسی موضعی گفته می‌شود. داروی بی حسی موضعی می‌تواند به شکل‌های مختلفی چون اسپری، پماد و یا تزریقی باشد. رایج‌ترین نوع بی حسی که دندانپزشکان از آن استفاده می‌کنند لیدوکائین است.
این روش بی حسی برای مدت زمان کوتاهی موثر است و بیشتر برای عمل‌های جزئی و سرپایی و یا درمان‌هایی که در مطب‌ها صورت می‌گیرند استفاده می‌شود. در این روش داروی مورد استفاده برای بی حس کردن ناحیه مورد نظر در طول درمان و تا مدتی پس از آن ناحیه مورد درمان را بی حس کرده و از ناراحتی‌های ناشی از درمان جلوگیری میکند.
بی حسی و آرام بخشی در کودکان
بسیاری از کودکان ترس دیرینه‌ای از دندانپزشکی داشته و به محض ورود به دندانپزشکی و دیدن ابزار و وسایل دندانپزشکی دچار اضطراب و ناراحتی شده و از انجام عمل دندانپزشکی کودکان صرف نظر می‌کنند. در این شرایط دندانپزشک آرام بخشی بدون بیهوشی را تجویز میکند. این روش به صورت زیر اعمال می‌شود:
- استنشاق گاز نیتروز اکساید
- داروهای خوراکی به صورت شربت یا قرص
- دریافت دارو از راه تزریق آمپول
- دستگاه‌های آزاد کننده تحت کنترل داروی بی حسی: عامل‌های فعال موضعی در موادی داخل می‌شود که به غشاء مخاطی دهان می‌چسبد و عامل بی‌حسی را به آهستگی آزاد میکند.
- تزریق کننده جت: این وسیله بدون استفاده از سوزن داروی بی حسی را از سطح به عمق بیش از یک سانتی‌متر می‌برد و دارو را با سرعت زیاد و در فشار بالا وارد بافت میکند.
- دریافت دارو از طریق سیاهرگ (تزریق وریدی)
محتویات داروی بی حسی موضعی در دندانپزشکی
آمپولی که برای بی حس کردن دندان در دندانپزشکی استفاده می‌شود حاوی دارویی است است که همراه با مایع‌ای تزریق می‌شود که اثر بی حسی را بیشتر میکند این مایع شامل مواد زیر است:
- وازوکانسریکتور
- مواد شیمیایی
- هیدرواکسید سدیم
- کلرید سدیم
عوارض جانبی احتمالی بی حسی موضعی در دندانپزشکی
- بیمار احساس سر گیجه میکند و دچار تاری دید می‌شود
- هماهنگی و کنترل عضلانی را برای مدت کوتاهی از دست می‌دهد
- ممکن است بیمار دچار سردرد، تهوع و یا استفراق شود
- هماتوم و یا خونریزی در محل تزریق داروی بی حسی دیده شود.
- داروی بی حسی ممکن است بر روی ناحیه‌ای از صورت اثر بگذارد مثل پلک
- تپش قلب به علت وجود موادتنگ کننده‌ی عروق در این داروها
- واکنش‌های الرژیک مانند حساسیت پوستی و مشکلات تنفسی